Marina van Bentem met pensioen

Maar zoals zoveel liep ook dit anders door het coronavirus. Marina vertrok eind maart halsoverkop met de camper uit Spanje om Nederland nog te kunnen bereiken voor de lockdown. Dat lukte, maar bij thuiskomst trof ze een gesloten praktijk aan in het Medisch Centrum Nijverdal.

‘Ja, dat was een bizarre thuiskomst’, beaamt Marina thuis in het atelier waar ze in haar vrije tijd graag boetseert en keramiek maakt. ‘Toen duidelijk werd dat we de behandelingen ook niet snel konden hervatten, heb ik al mijn patiënten gebeld om ze persoonlijk te laten weten dat ik stop met werken. Daar ben ik uren mee bezig geweest, maar de reacties deden me erg goed. Sommige mensen waren zelfs in tranen aan de telefoon. En dat is ook niet zo raar, want er zijn families waarvan ik de vierde generatie al op de behandeltafel heb gehad. Dus voor mij is het ook zeker slikken om er dan een streep onder te zetten.’

Van Bentem-Oswald

Marina van Bentem begon haar werk als fysiotherapeut 40 jaar geleden bij Harmsen-Oswald Fysiotherapie in Nijverdal. Ze volgde Harmsen op als partner en de praktijk ging verder als Van Bentem-Oswald. Door de jaren heen heeft ze het vak steeds verder zien specialiseren. ‘In de beginjaren leerde je natuurlijk ook van alles bij, maar meer in de breedte. Er was toen in Nijverdal bijvoorbeeld behoefte aan kennis van kinderfysiotherapie, dus ik verdiepte me in sensomotoriek, schrijftherapie en dergelijke. Maar toen er voor kinderfysiotherapie een volledige aanvullende opleiding inclusief stages kwam, koos ik toch voor een andere richting.’

Geen knakje

Het was vooral de afwisseling in cliënten, kinderen én volwassenen, die Marina zo boeide in het vak. Daarom koos ze voor specialisatie in manuele therapie. ‘Een van mijn collega’s deed dit en soms riep ik hem te hulp als de reguliere fysiotherapie geen uitkomst bracht’, vertelt Marina. ‘Hij wist opvallend vaak klachten te verhelpen. Dat intrigeerde me; ik wilde dat ook. Ik koos voor de zogeheten ‘Marsman-methode’, de wat zachtere methode van manuele therapie. Bij manuele therapie gaat het vaak over het ‘knakje’ waarmee een wervel of gewricht wordt verschoven. Zo’n knakje hoorden mijn cliënten bijna nooit, want de Marsman-methode is wat subtieler.’

Denken over later

In 1999 verhuisde de praktijk naar het Medisch Centrum Nijverdal. ‘Daarmee brak een nieuwe periode aan. We werkten nauwer samen met andere zorgdisciplines, zoals de huisarts, maar ook steeds meer met de ziekenhuizen in Deventer en Almelo. Twaalf jaar later kwam De Haere in beeld. Oswald ging met pensioen en ik twijfelde over het alleen voortzetten van de praktijk. Ik was daarvoor een tijd ernstig ziek geweest, waardoor ‘later’ ineens niet meer zo vanzelfsprekend was. Ik houd van mijn werk, heb het ook nooit ook maar een dag met tegenzin gedaan, maar het leven omvat meer dan werk alleen. Dus toen De Haere aangaf interesse te hebben in onze praktijk, zijn we samen verder gegaan. Heerlijk, het voelde echt als ‘ontzorgen’: alle administratieve en financiële rompslomp kon ik overdragen en ik kon me helemaal aan de leuke kant van het werk wijden: het helpen van mijn cliënten.’

Afscheidsreceptie uitgesteld

Nu gaat Marina zelf met pensioen. Haar afscheidsreceptie die gepland stond voor juni is tot nader bericht uitgesteld en haar collega’s bij De Haere nemen haar cliënten over. ‘De praktijk is gelukkig inmiddels weer gedeeltelijk open voor behandelingen, maar we hebben besloten dat de jongere collega’s als eerste weer beginnen. Manuele therapie kun je nu eenmaal niet op 1,5 meter afstand doen of via beeldbellen. Dus ja, het eindigt op deze manier wat abrupt, maar een afscheidsreceptie zonder handen schudden is niets voor mij. Dan stel ik het liever uit tot een later moment. Dus ik hoop: tot ziens en blijf gezond!’

Tot ziens en blijf gezond!

Marina van Bentem